Specyfika i metodyka badania orzeczniczego oraz czynniki wpływające na niezdolność do pracy w schorzeniach przewlekłych na podstawie cukrzycy
R. Witek
Cukrzyca jest jednym z najczęstszych i mających największą dynamikę wzrostu liczby zachorowań schorzeń przewlekłych.
Zarówno patofizjologia cukrzycy (typ l i typ 2) jak i czas zachorowania a także rodzaj leczenia jest modelowym przykładem umożliwiającym określenie czynników wpływających na powstanie niezdolności do pracy u osób cierpiących na przewlekłe choroby.
Autor pracy wskazuje na przykładzie obu typów cukrzycy oraz jej powikłań specyfikę i metodykę badania orzeczniczego, które ma w swoim efekcie w pełni określić zakres możliwości zawodowych osoby z cukrzycą.
W pracy podjęto także próbę wstępnej analizy (w oparciu o materiał ewidencyjny Oddziału ZUS w Tarnowie) przyczyn orzekania o niezdolności do pracy ubezpieczonych z cukrzycą oraz przedstawiono propozycję możliwych modyfikacji prowadzących do zmniejszenia liczby osób niezdolnych podjąć pracę zarobkową (preorientacja zawodowa, przekwalifikowanie zawodowe).
Referat
Powyższy tekst stanowi streszczenie referatu wygłoszonego w ramach I Kongresu Polskiego Towarzystwa Orzecznictwa Lekarskiego, który odbył się w dniach 15/16 września 2003 w Łodzi.