Ocena ambulatoryjnej rehabilitacji narządu ruchu przeprowadzonej w SPSK 4 w Lublinie
E. Warchoł-Sławińska, L. Wdowiak, M. Sacharuk
Rehabilitacja lecznicza w leczeniu chorób układu ruchu zdobywa coraz większą popularność. Poszukiwanie niefarmakologicznych metod leczenia tych schorzeń jest bardzo istotne, ponieważ pozwala na ograniczenie stosowania leków mających często uboczne działania oraz wykorzystanie metod fizykoterapeutycznych w usprawnianiu funkcji układu ruchu.
Celem pracy było dokonanie oceny wyników rehabilitacji leczniczej ubezpieczonych skierowanych w ramach prewencji rentowej przez lekarzy orzeczników ZUS w Lublinie do Kliniki Rehabilitacji SPSK 4.
Badaniem objęto co drugą osobę rehabilitowaną ambulatoryjnie w SPSLK 4 w roku 2002. Osoby biorące udział w badaniu odpowiadały anonimowo na pytania zawarte w ankiecie. Respondenci dokonali oceny wpływu przeprowadzonej rehabilitacji na ewentualną poprawę funkcji narządu ruchu.
Bezpośrednio po zakończeniu rehabilitacji większość badanych zaobserwowała poprawę (63,7%) oraz wysoko oceniła współpracę członków zespołu terapeutycznego (83,3%). W trakcie rehabilitacji wszyscy ankietowani informowani byli o prozdrowotnym stylu życia i sposobach unikania nawrotów dolegliwości.
Pomimo zaobserwowanej poprawy stanu własnego zdrowia znaczna większość osób biorących udział w badaniu (79,4%) po zakończeniu rehabilitacji ubiegała się o prawo do świadczenia z ubezpieczenia społecznego.
W opinii respondentów przeprowadzona kompleksowa rehabilitacja obejmująca wszystkie zabiegi zlecone przez lekarza rehabilitanta w znacznym stopniu wpłynęła na zmniejszenie się objawów chorób i poprawę własnego stanu zdrowia.
Referat
Powyższy tekst stanowi streszczenie referatu wygłoszonego w ramach I Kongresu Polskiego Towarzystwa Orzecznictwa Lekarskiego, który odbył się w dniach 15/16 września 2003 w Łodzi.