Nieinwazyjne badanie czynnościowe, wysiłkowe układu oddechowego
P. Abramek
Celem pracy było przedstawienie i możliwości dokonywania wysiłkowej oceny układu oddechowego w sposób nieinwazyjny przez sześciominutowy marsz dystansowy (6-MWD).
Badanie wysiłkowe, czynnościowe układu oddechowego metodą sześciominutowego marszu z pomiarem dystansu (który jest standaryzowany) polega na dokonaniu pomiarów bezpośrednio przed i po marszu: pulsoxymetrii, gazometrii, ciśnienia tętniczego oraz samooceny badanego na skali duszności wg Borga. Otrzymane wartości gazometryczne, częstości tętna, wysokości ciśnienia tętniczego jak i różnicy dystansu osiągniętego do należnego (wyliczonego według wieku, wagi i płci badanego) pozwala na dość obiektywną ocenę tolerancji wysiłku przez układ oddechowy a tym samym oceny jego wydolności oddechowej.
Dotychczas – w przeciwieństwie do układu krążenia – w orzecznictwie dla oceny wydolności układu oddechowego posiłkujemy się tylko badaniami spoczynkowymi bez uwzględnienia wysiłku fizycznego. Szczególnie dotyczy to chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, dychawicę oskrzelową, zwłóknienie płuc o różnej etiologii jak np.: w przebiegu pylicy, sarkoidozy płuc, przebycia gruźlicy płuc, oraz po przebytej resekcji tkanki płucnej czy też ze zniekształceniami klatki piersiowej lub niewydolnością przepony.
Próba wysiłkowa wykonana metodą 6-MWD daje ocenę wydolności oddechowej badanego mierzoną wieloma wartościami wyrażonymi liczbowo i porównywalnymi umożliwiając dość precyzyjną odpowiedź na pytanie czy ubezpieczony jest zdolny czy nie i w jakim stopniu do wykonywania pracy zarobkowej już to fizycznej, już to umysłowej.
Referat
Powyższy tekst stanowi streszczenie referatu wygłoszonego w ramach I Kongresu Polskiego Towarzystwa Orzecznictwa Lekarskiego, który odbył się w dniach 15/16 września 2003 w Łodzi.